Bergen, Wildernis, Paarden en een nare wending

Dag allemaal, we zijn nu al weer een heel tijdje in China en beginnen toch wel langzaam verliefd op het land te worden! De afgelopen week was ongelofelijk vet, maar helaas sloten we de week af met slecht nieuws. Jan Jaap vliegt morgen terug naar Nederland in verband met de situatie van zijn oma die ziek geworden is. We wisten natuurlijk dat zo iets zou kunnen gebeuren als je zo lang van huis weg gaat, maar natuurlijk was het wel een grote schok. Voor ons beide, want voor Tim betekend dit dat hij de reis zelf zal doorzetten. Jan Jaap hoopt nog een laatste deel mee te maken, maar hoe alles gaat lopen weet niemand...

Na onze lange treinreis richting Chengdu (25 uur) gingen we direct met de bus door naar een klein dorpje genaamd ''Emeishan". Vanaf daar startte we onze twee daagse tocht naar de top van Mt. Emeishan die 3100 meter hoog is! We begonnen 's ochtends vroeg met onze klim en alles ging perfect, todat we wilde apen tegen kwamen. Eerst vonden we het leuk dat we wat gezelschap hadden maar al snel bleek dat het eigenlijk erg brutale en agressieve apen waren. Een dikke aap sprong bovenop Tim en nadat JJ een leuke foto had genomen begon de aap Tims tas open te ritsen, dat ging natuurlijk te ver en JJ sloeg de aap tegen z'n kont van Tims rug af. We hebben beide nog nooit zo'n boze aap gezien (en dat terwijl we ze twee maanden lang hebben verzorgd in Tasikoki... :p) Al snel bleek dat alle wilde apen het op Tim hadden gemunt en werd nog drie keer besprongen door de apen, JJ had de ''anti-apenstok" en probeerde ze dan van Tim af te slaan, nog meer boze apen.... haha

Halverwege de berg kwamen we langs een Boedistisch klooster waar we konden overnachten, het was erg koud 's nachts maar gelukkig hadden we elektrische dekens! De volgende dag liepen we helemaal naar de top en hadden we een prachtig uitzicht en sneeuw =D Tijdens de wandeling zelf kwamen we bijna niemand tegen maar op de top was het topdrukte! Allemaal luie chinese toeristen die met de kabelbaan naar boven waren gekomen. We liepen daarna weer een stukje naar beneden tot het eerste busstation en gingen helemaal terug naar Chengdu.

In Chengdu bezochten we de "Chengdu panda base" waar we de reuze panda en de rode panda konden bewonderen, wat een toffe beesten! En wat een leven hebben ze, de hele dag een beetje op hun luie reet bamboe zitten te eten. De kleine rode panda's waren erg schattig en sommige liepen gewoon op de paden (we hebben een briljante foto) Daarna gingen we naar een bergdorp (2800m) zo'n 8 uur reizen van Chengdu vandaan (Songpan) en vanaf daar deden we een drie-daagse paardentocht door de wildernis naar de voet van een bijna 6km hoge berg!

Met z'n 3en (wij en een gids) en natuurlijk onze drie paarden (Brego, Aladin en Fransiscus) hebben we echt een toptijd gehad! We mochten gewoon zelf rijden, wij hadden het meest lol met stukjes in gallop! Tijdens de tocht kwamen we voortdurend langs kuddes met Yaks en eind van de middag begon het te sneeuwen! We kwamen aan bij de plek waar we zouden kamperen die nacht, snel maakten we een kampvuur en terwijl Tim lekker zijn boek bij het vuur ging lezen begon JJ aan het bouwen van een hut. Vlak voor het donker was de hut klaar dus kon JJ daar in slapen i.p.v. in de tent waar Tim sliep, de arme gids sliep gewoon op de grond (maar hij had natuurlijk ook gewoon een hut kunnen bouwen... haha) De volgende dag werden we wakker in de sneeuw en gingen op en neer naar ''Ice-Mountain'' die we van een afstand zagen, een fototje maakten en weer terug gingen naar ons kamp waar we nog een nacht sliepen. De volgende morgen lag er echt een dik pak sneeuw en het was best wel koud! maar we kregen tibetaanse jassen en dat hielp enorm! We gingen terug naar het dorp en zeiden ons vaarwel tegen de paarden. Het leukste aan de tocht vonden we eigenlijk het kamperen in de wildernis, het idee dat je in je tentje (of hut) slaapt naast je paard en dan in de sneeuw noodles koken op het kampvuur, echt back to the basics! Heerlijk ;)

Nu zijn we weer terug in Chengdu en drinken ons laatste pilsje met z'n 2en, het voelt nog zo onwerkelijk! De volgende keer dat jullie een blog lezen zal het gaan over Tims avonturen. Hij heeft in ieder geval een extra volger ;)

groetjes,