De eerste dagen China

Net voordat we in de trein richting Chengdu stappen schrijven we even en blog over onze laatste paar daagjes in Guilin.

Hong Kong verlieten we per trein richting Guangzhou en vanuit daar door naar Guilin. Op het station van Guangzhou realiseerden we ons pas hoe lastig het eigenlijk is om een kaartje te kopen als niemand een woord engels spreekt, de bestemming gaat nog wel, dat wijs je gewoon aan op een kaartje. De datum echter is een ander verhaal, ik wil het kaartje vandaag en over een paar uur, hoe maak je dat duidelijk... en op welk van de vier stations moeten we zijn? Gelukkig zaten we diezelfde dag nog in de goede slaaptrein richting Guilin.

We hadden redelijk kleine en smalle bedjes (wat betekende dat Tims benen een stuk uitstaken) maar het was een leuke ervaring om zo tussen alle locals te liggen. De treinreis duurde 12 uur en voordat we gingen slapen hebben we nog even met een Chinese man gepraat die een beetje engels kon. Wat ons beide opviel was dat Chinese ervan houden om vieze geluiden te maken, als je met iemand zo zit te babbelen kan het maar zo dat hij midden in het gesprek ineens begint te roggelen en dan na ruim 10 seconden een enorme bal slijm net naast je voeten spuugt... En terwijl je dan in verbazing naar hem kijkt gaat hij rustig verder met z'n verhaal alsof er niets is gebeurd :o (verder zijn ze best aardig hoor haha)

In Guilin hebben we eerst onze vervolgplannen gemaakt en daarna hebben we een fietstocht door de stad en buitenwijken gemaakt. We moesten even wennen aan fietsen in de Chinese stad waar verkeersregels niet lijken te bestaan... Maar het leukste wat we hebben gedaan in de afgelopen dagen is zowiso een wandeling door het Karstgebergte. Onze tassen hadden we in een hostel in Guilin gelaten en met onze kleine rugzakjes gingen we op pad.

Na een kleine busreis kwamen we rond 12 uur 's middags bij de Li River aan vanaf waar onze wandeling zou starten. We moesten alleen even de rivier oversteken want daar liep het wandelpad dat ons was aangeraden, de meeste toeristen gingen met bamboevlotten de rivier af, maar dat was te lui en te duur voor ons. De ferry hadden we vrij snel gevonden en JJ sprong gelijk op de boot, de ferryman begon boos te kijken en nadat Tim ook op de boot sprong rende hij naar een bord waar op stond ''For local people only!'' de ferryman begon in het Chinees te schreeuwen en JJ barste in lachen uit omdat de situatie gewoon idioot was. Toen Tim de Schreeuwende Chinees en lachende JJ zag begon hij zelf ook te lachen, al lachend besloten we beide toch maar van de boot af te gaan. Toen werd ons aangeboden dat we wel naar de overkant konden met iemand anders maar dat zou ons 20 keer zoveel kosten dan de normale ferry, we zagen een hoop toeristen die wel ruim 20 euro betaalden voor 50 meter rivier oversteken, goede business daar... Wij weigerde uit principe en omdat het natuurlijk een belachelijk bedrag is!

Via een omweg dwars door boerendorpen en de Karstbergen wisten we na ruim 15 kilometer omlopen toch op het originele pad te komen. We moesten natuurlijk nog steeds de rivier oversteken maar in een ander dorp vonden we een ferryman die ons gelukkig wel wilde meenemen ;) Toen we na nog een wandeltocht (ong. 15km) eindelijk in Xing-Ping aankwamen gingen we per bus door naar een klein hostel net buiten Yangshuo, toen we wilden inchecken werden we in het Nederlands aangesproken en het bleek dat het hostel door een Nederlander gerund werd. We babbelden wat met hem maar gingen al vrij snel slapen want het was al aardig laat en het was een lange dag geweest.

De volgende dag liepen we via een andere rivier terug naar Yangshuo, toen we er al bijna waren zagen we in een van de bergen een gat en besloten erheen te klimmen, boven gekomen bleek het een best diepe grot te zijn en met een zaklamp verkenden we het donkere hol. Na een paar stalactieten gezien te hebben verlieten we de grot weer en vervolgden onze weg naar Guilin.

Gisteren gingen we gezellig met het hele hostel bbq'en, all you can eat voor maar vier euro, dat lieten we natuurlijk niet lopen! eerst was het een race tussen ons maar later besloten we dat samen op 100 stokjes uit te komen ook wel een leuke challenge was, dat lukte natuurlijk ;)
Onze trein gaat over een uurtje, en de reis gaat 30 uur duren dus we hebben veel instant noodles ingekocht en dan komt het helemaal goed!

groetjes,